«“Το πινέλο είναι εξάρτημα του χεριού” μαςέλεγε συχνά» επανέρχεται. «Ξέρετε,ήταν ένας πολύ γλυκός,πολύ σοφός,πολύ ήρεμος άνθρωπος.Μας μεγάλωσε χωρίς διαμάχες και τσακωμούς.Οταν τον ρωτούσα τι να κάνω, μια συμβουλή έλεγε πάντα και σε μένα και στην αδελφή μου:“Εγώ σου τα ΄πα, κάνε ό,τι νομίζεις”. Μας άφηνε πολύ ελεύθερους. Γιατί και ο ίδιος ήταν ένας ελεύθερος άνθρωπος,επαναστάτης, με τον τρόπο του... Από τα χρόνια της Καλών Τεχνών ανήκε στους μπροστάρηδες της τέχνης και κατάφερεμαζί με συμφοιτητές τουνα αλλάξουν πολλά. Δεν χρειάζεται να φωνάζεις για να είσαι επαναστάτης- οι επαναστάτεςσυνήθωςέχουν μια εσωτερική δύναμη». Μαζί με τη μικρότερη αδελφή της, τη Δήμητρα, η Δροσούλα έμαθε, όπως λέει, «τον κόσμο μέσα από τα μάτια του Βασιλείου, μέσα από την αισθητική του». Και θυμάται χαρακτηριστικά: «Πόσο γκρινιάζαμε όταν άρχισαν να βγαίνουν οι κεραίες της τηλεόρασης και εδώ στην περιοχή χαλούσαν το τοπιό με τον Παρθενώνα.Κάνει όμως τότε ο πατέρας κάτι πίνακες και βάζει μέσα κεραίες. Και τότε τις είδαμε με άλλο μάτι και είπαμε ότι “δεν είναι και τόσο άσχημες”.Είχε μια θετική ματιά σε όλα».
Πηγή: tovima.gr
