Ξεπερνώντας το ζωγραφικό του ταλέντο θέτουμε τα έργα του Τσαρούχη σε μια δεύτερη ανάγνωση. Μεγαλωμένος στην κλειστή και συντηρητική κοινωνία του Πειραιά βίωνε τη σεξουαλικότητα του βουβά και εσωτερικά με καταφύγιό του την τέχνη. Ο ηθικός διχασμός που εδραίωναν τα κοινωνικά δεδομένα της εποχής σχετικά με τη σεξουαλικότητα,  τον ερωτισμό και την απόλαυση της σάρκας οδήγησαν τον καλλιτέχνη να βρίσκει μοναδική διέξοδο και έκφραση στη ζωγραφική. Είναι προφανής η σεξουαλική του ουδετερότητα για την ‘’απαγορευμένη’’ σάρκα και ο διαρκής εσωτερικός αγώνας τιμής σχετικά με την απελευθέρωση του. Ένας αγώνας που τον οδήγησε στην εσωστρέφεια και στη μοναξιά ως το τέλος.

Πηγή: nostimonimar.gr