Η Όπυ Ζούνη υπήρξε μια από τις σπουδαιότερες εκπροσώπους της μεταπολεμικής γεωμετρικής αφαιρετικής τέχνης και της νέο-κονστρουκτιβιστικής λογικής του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Έχοντας διπλή πολιτιστική κληρονομιά (Ελληνική-Αιγυπτιακή), με έντονη κλασική παιδεία, υιοθετεί ταυτόχρονα τη γεωμετρική δομή, την αφηρημένη μαθηματική σκέψη αλλά και τις μοντέρνες αντιλήψεις για την τέχνη που γνώρισε στα πολυάριθμα ταξίδια της στο εξωτερικό. Επίκεντρο της έρευνάς της υπήρξε ο νοητικός και ταυτόχρονα συναισθηματικός χώρος, ο γνωστός μας φυσικός χώρος. Στο έργο της Όπυς Ζούνη η τέχνη και η επιστήμη είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Η επιστήμη σημαίνει γι’ αυτήν την έρευνα της πραγματικότητας ενώ η τέχνη την έκφραση της ομορφιάς. Χρησιμοποιεί τη γεωμετρία σαν τη πόρτα από τον υλικό κόσμο στον πνευματικό και δημιουργεί μια εικονική πραγματικότητα χρησιμοποιώντας την Αναγεννησιακή προοπτική ελεύθερα, με ένα ή περισσότερα σημεία φυγής. Ακροβατεί ανάμεσα στο όνειρο, τη φαντασία και την πραγματικότητα, τη λογική και την ευαισθησία, την επιστημονική μαθηματική προσέγγιση και τον αυθορμητισμό. Πηγή benaki.gr