Ο ζωγράφος ασχολείται εδώ με το αγαπημένο του θέμα, τα πορτρέτα. Mε μια λεπτότητα ευθεία και λακωνική μιλά μέσα από τους πίνακές του για αποχωρισμό, μοναξιά και συντροφικότητα, για την ανάγκη του μαζί και του χώρια.   Μέσα από τα έργα του μας συστήνει ανθρώπους που νομίζουν πως είναι μόνοι, ενώ στην πραγματικότητα εμείς, ως θεατές, παρακολουθούμε από την κλειδαρότρυπα, παραβιάζοντας την ιδιωτικότητά τους.   Στη νέα δουλειά του ο καλλιτέχνης εστιάζει κυρίως στη σχέση που δημιουργείται μεταξύ της φόρμας και του χρώματος, αφήνοντας θολή την ιστορία και το νόημα γύρω από αυτά, δίνοντας έτσι το πλεονέκτημα στον θεατή να δημιουργήσει ένα δικό του αφήγημα ανάμεσα στην πραγματικότητα και την φαντασία.