Η διαδοχή στη μετωπικότητα του χώρου υποβάλλει με τη διαλεκτική της γραμμής και των επιφανειών με την αυστηρότητα ενός αγιογράφου. Παίρνεις ανάσα πάνω στους γήινους χρωματισμούς, χαίρεσαι τα μεγάλα αμυγδαλωτά μάτια των ανθρώπων, τα περιγράμματα που σφίγγουν τον όγκο των σωμάτων, την πλαστικότητα των μορφών, τα μάτια, τα χείλη, τα κορμιά, το τοπίο. Τα αισθανόμαστε να ρέουν μέσα μας με εξπρεσιονιστική σαφήνεια, ταιριάζοντας μέλλον και παρελθόν αποκαλύπτοντας τις ανυποψίαστες διαστάσεις της εποχής. Πηγή: peritexnisologos.blogspot.gr