Το φως δεσπόζει στη δουλειά σου. Αυτό το χωρίς σύνορα φως σε παρασέρνει μερικές φορές; Νομίζεις ότι το έργο σου ξεχύνεται από το μουσαμά σαν να αναζητά την πηγή του ατέρμονου φωτός. Το φως είναι γύρω μου. Μ΄ αρέσει να διαλύω τη φιγούρα. Θέλω να δω πώς αυτά τα μεγέθη θα σταθούν μέσα στο χώρο μου. Αυτό είναι το σχέδιο. Πώς θα κατανεμηθούν στο χώρο μέσα. Τα μεγέθη αυτά που θα βρω μέσα από τη φύση ή μέσα από μια εσωτερική ανάγκη. Κάποια στιγμή μπορεί να βλέπω πέντε φόρμες και να την κάνω μία να την κάνω τρεις. Να βγαίνουν κάποιες άλλες φόρμες που τις έχω μέσα μου και βγαίνουν. Δεν βγαίνουν τυχαία αυτά. Βγαίνουν μέσα από τη δουλειά. Όποιος δεν έχει μάθει να δουλεύει δεν τα καταλαβαίνει αυτά τα πράγματα. Τα καταλαβαίνουν μόνο αυτοί που έχουν δουλέψει πολύ κι έχουν αισθανθεί τι θα πει δουλειά. Η δουλειά είναι πάρα πολύ σημαντικό πράγμα. Δεν είναι να σκεφτούμε κάτι ωραίο και να πούμε θα βάλω αυτό, θα βάλω εκείνο, το πέτυχα. Δεν είναι έτσι. Βγαίνεις μέσα από μια εργασία άλλη. Που βγαίνει μέσα από τη δουλειά. Είναι μια εργασία ανεξήγητη, δεν μπορεί να ερμηνευτεί με λόγια. Η τέχνη δεν δεσμεύεται από θεωρίες που συνήθως αυτοαναιρούνται. Έχει δικό της δρόμο. Και δεν ερμηνεύεται με λόγια. Η τέχνη ερμηνεύεται μόνο με τέχνη. Είναι πράγματα που είναι πάρα πολύ σημαντικά και είναι σημαντικό εξίσου να τα ξέρει ο δάσκαλος να τα δίνει στα παιδιά. Στα παιδιά προσπαθούμε να κερδίσουν χρόνο. Δεν μπορούμε να μπούμε στο περιεχόμενό τους. Ο καθένας έχει το δικό του παρεχόμενο. Ούτε να κατευθύνεις τα παιδιά. Η μαγεία είναι να κάνουν τα λάθη τους. Από τα λάθη τους μαθαίνουν. Δεν γίνεται να μην κάνεις λάθος. Δεν γίνεται να μην κάνεις δικαιολογημένα έργα. Υπάρχουν δικαιολογημένα έργα, υπάρχουν και μη δικαιολογημένα. Δεν υπάρχει λάθος, είναι απλώς μια εξέλιξη. Πηγή art22.gr