Στο πλαίσιο της ατομικής έκθεσης γλυπτικής του Στέλιου Γαβαλά με τίτλο « Ίσαλος Γραμμή», την Πέμπτη 23 Μαΐου στις 19:00 ο επιμελητής της Γιάννης Κολοκοτρώνης μαζί με τον γλύπτη θα ξεναγήσει στο θαλασσινό μονοπάτι του καλλιτέχνη εξερευνώντας την ιστορία, την ταυτότητα, τη μνήμη και τη συνείδηση μέσω της ποίησης και των ήχων.

Η νέα σειρά γλυπτών του Στέλιου είναι γυαλισμένα μεταλλικά μουσικά φουγάρα με κλειδιά και χορδές που εκπέμπουν μια παράξενα αρμονική πανδαισία ήχων ενσωματωμένη σε ειδική, για την έκθεση, μουσική σύνθεση γραμμένη από τον Ελληνοαυστραλό συνθέτη των Ολυμπιακών Αγώνων του Σύδνεϋ George Ellis. Έτοιμος περιμένει ένας λευκός σωληνωτός πύργος με ελικοειδή σκάλα που καταλήγει σε μουσικές κόρνες. Ακόμη, δύο μεταλλικές ταξιδιωτικές βαλίτσες-οθόνες με ταραχώδεις θάλασσες και ένα μπαούλο ταξιδιωτικής μνήμης, μια βάρκα με θάλασσα και μια εντυπωσιακή δίμετρη αναπαραγωγή του περίφημου πυροσβεστικού ερυθρόλευκου υδατόπυργου των 36μέτρων, εμβληματικό κτίσμα του 1953, στο Ελληνικό. Όλα, ανακαλούν το ποιητικό ταξίδι και τη μνήμη, ενσωματώνοντας την τεχνολογία και την κοινή εμπειρία της ανθρωπότητας, που συμβολίζεται από την πανταχού παρούσα θάλασσα, το νερό και τον ήχο.

Ο ίδιος ο Γαβαλάς ως ένας άλλος Φιλέας Φογκ ξεκινώντας το ταξίδι του από το παρελθόν γράφει γι’ αυτή την ανεξάντλητη φαντασιακή του δημιουργικότητα : « Ήδη από την παιδική μου ηλικία, η καρδιά μου έλκεται από την θάλασσα. Ήταν ο τρόπος μου να βυθίζομαι στα όνειρά μου. Έτσι, εκπαίδευα την φαντασία μου ώστε να δημιουργώ τους δικούς μου κόσμους. Γι’ αυτό τις αποκαλώ μικρές οάσεις φαντασίας, γιατί είναι τόσο αληθινές σαν να τις έχω διασχίσει στην πραγματικότητα. Τα ωραιότερα ταξίδια τα έχω κάνει με την φαντασία μου. Υπάρχει μία ανείπωτη μαγεία στο να δημιουργείς και να οδηγείς τις σκέψεις σου εκεί που εσύ θέλεις, στην ομορφιά, στην αρμονία, την αισιοδοξία και τελικά να πλησιάζεις όλο και πιο κοντά στη ζωή σου με κάθε κίνηση δημιουργικότητας ».

Τα έργα του Στέλιου Γαβαλά, λοιπόν, όταν βγαίνουν από τις δικές του ροές, μεταμορφώνονται και γίνονται ορατά, οικεία και αυτόνομα. Βρίσκονται σε μιαν αλληλεπίδραση με τον καθένα από εμάς. Γι’ αυτό δημιουργούνται νέες εμπειρίες που λειτουργούν απλά στην περίπλοκη ζωής μας. Σχεδόν καταλυτικά. Η έκθεση αυτή, τελικά, εγείροντας τις αισθήσεις, μας θυμίζει ότι η ροή του ταξιδιού είναι ασταμάτητη. Η κατεύθυνσή της όμως κάθε φορά, είναι επιλογή του καθενός.