Τα πάθη του θεανθρώπου δε θα μπορούσαν να μην είναι πηγή έμπνευσης για τους καλλιτέχνες όλων των εποχών. Κάναμε μια μικρή έρευνα και βρήκαμε μερικά σπουδαία έργα που είτε αποτύπωσαν την ιστορία είτε αποτέλεσαν ένα σχόλιο στα γεγονότα έτσι όπως τα διδαχθήκαμε. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για εξαιρετικά έργα τέχνης που ανεξάρτητα από το θέμα τους υμνούν την τέχνη της ζωγραφική.

#ΣάββατοΤουΛαζάρου εορτάζεται η ανάσταση του Λαζάρου, ένα γεγονός το οποίο περιγράφεται στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον. Το Σάββατο του Λαζάρου και η Κυριακή των Βαΐων έχουν τη μοναδική θέση στο εκκλησιαστικό έτος ως μέρες χαράς ανάμεσα στη Μεγάλη Σαρακοστή και το θρήνο της Μεγάλης Εβδομάδας.

Ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ ζωγραφίζει την “Ανάβαση του Λαζάρου”. Το έργο βασίζεται σε χαρακτικό του Ρέμπραντ που του έστειλε ο αδελφός του Τεό. Η Ανάβαση του Λαζάρου (από τον κόσμο των νεκρών) είναι από τα τελευταία έργα του Βαν Γκογκ καθώς λίγους μήνες αργότερα αυτοπυροβολήθηκε (27 Ιουλίου 1890).

#ΚυριακήΤωνΒαΐων αρχίζει ουσιαστικά η λεγόμενη Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών. Αυτή την μέρα γιορτάζεται η ανάμνηση της θριαμβευτικής εισόδου Του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα όπου, κατά τους συγγραφείς των Ιερών Ευαγγελίων, οι Ιουδαίοι Τον υποδέχθηκαν κρατώντας βάγια και απλώνοντας στο έδαφος τα ρούχα τους ζητωκραύγαζαν «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».

Γύρω στα 1320 ο Pietro Lorenzetti ζωγραφίζει “Την Είσοδο του Χριστού στην πόλη της Ιερουσαλήμ”.

Η #ΜεγάληΔευτέρα είναι αφιερωμένη σε μια ιστορία που προέρχεται από την Παλιά Διαθήκη. Ο Ιωσήφ ήταν ο μικρότερος υιός του Ιακώβ ο οποίος όμως διώχθηκε από τα αδέλφια του λόγω της ενάρετης ζωής του και αρχικά τον έριξαν σ’ ένα λάκκο και προσπάθησαν να εξαπατήσουν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Τον πούλησαν σε εμπόρους, οι οποίοι με την σειρά τους τον πούλησαν στον αρχιμάγειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Φαραώ Πετεφρή. Εκεί ο Ιωσήφ αφού δεν ενέδωσε στις ερωτικές επιθυμίες της συζύγου του Πετεφρή, συκοφαντήθηκε από την ίδια και ο Φαραώ τον φυλάκισε.

Κάποτε όμως ο Φαραώ είδε ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν ερμηνευτή. Ο Ιωσήφ ερμήνευσε ότι θα έλθουν στη χώρα επτά χρόνια ευφορίας και επτά ακαρπίας και λιμού. Ο Φαραώ ευχαριστημένος και ενθουσιασμένος από τη σοφία του, έδωσε στον Ιωσήφ αξιώματα. Ο Ιωσήφ διαχειρίσθηκε άριστα την εξουσία και φρόντισε στα δύσκολα χρόνια του λιμού τον λαό. Στα πρόθυρα του λιμού τα αδέρφια του που τον είχαν φθονήσει φανερώθηκαν μπροστά του ζητώντας βοήθεια. Εκείνος όχι μόνο δεν τους κρατούσε κακία, αλλά αντιθέτως τα συγχώρεσε και τα προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς του.

Είναι μία από τις 400 εικόνες που σχεδιάστηκαν με ιστορίες της Καινής και παλιάς Διαθήκης από τις εκδόσεις Foster.

Την #ΜεγάληΤρίτη η παραβολή των δέκα παρθένων και το τροπάρι της Κασιανής, της «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης γυναικός» είναι οι δυο ιστορίες που ακούγονται.

Ο σημαντικός Γερμανός καλλιτέχνης Friedrich Wilhelm Schadow (1789-1862) σε έργο που του παραγγέλθηκε το 1842 και τώρα φιλοξενείται στο μουσείο Städel στη Φρανκφούρτη. Για πολλά χρόνια Σοφές και Μωρές Παρθένες ήταν το πιο γνωστό έργο του, αν και σύμφωνα με κριτικούς, υστερεί σε καλλιτεχνική δύναμη από άλλες δημιουργίες του Schadow. Το έργο έγινε δημοφιλές και ξεχωρίζει από τις εντυπωσιακές λεπτομέρειες τριών από τις παρθένες της συνολικής σύνθεσης.

Friedrich Wilhelm Schadow: Οι Σοφές και Μωρές Παρθένες

Η #ΜεγάληΤετάρτη είναι η μέρα της Μετανοημένης Μαγδαληνής

Μετανοημένη Μαγδαληνή (περίπου 1576–1578) του Ελ Γκρέκο.

Μουσείο Seni Halus Nasional, Βουδαπέστη

Ζωγραφισμένη σαν ερημίτισσα αγία έξω από τη σπηλιά της η Μαρία Μαγδαλήνη κοιτά στον ουρανό με μάτια σπινθηροβόλα ικετεύοντας για συγχώρεση. Τα δάκτυλά της περιπλέκονται -στάση αρκετά τυπική που δηλώνει μετάνοια όντας καθιερωμένη ήδη από την πρώιμη Αναγέννηση. Το έργο αποτελεί ένα έξοχο παράδειγμα που επιμελήθηκε ο καλλιτέχνης λίγο μετά την άφιξή του στην Ισπανία.

Μία γυναικεία φιγούρα γεμάτη αισθησιασμό και εκρηκτική σεξουαλικότητα αποπνεόμενη από τα λυτά μακριά χρυσά μαλλιά της τοποθετείται εν μέσω ερήμου με φόντο ένα σκοτεινό ουρανό, τα χρώματα του οποίου δεν είναι άσχετα του ψυχικού κόσμου της Μαγδαληνής. Αυτή η απόδοση του έργου ξεχειλίζει από συναισθήματα που κατάφερε να αποδώσει με την εξεζητημένη πινελιά του τόσο στο κορμί όσο και σε όλες τις λεπτομέρειες των ιματίων και του φόντου ο καλλιτέχνης.

Την #ΜεγάληΠέμπτη εορτάζεται ο Μυστικός Δείπνος του Ιησού Χριστού με τους 12 Αποστόλους.

Μίνα Παπαθεοδώρου Βαλυράκη, «Μυστικός Δείπνος»

Τα σώματα των Αποστόλων που έχουν σχεδιαστεί γυμνά αρχικά και μετά έχουν ενδυθεί με τους εξαιρετικής έντασης και χρώματος χιτώνες, σφύζουν από κίνηση. Αυτός ήταν ο κοινός τόπος του διαλόγου της Μίνας Παπαθεοδώρου Βαλυράκη με τον καλλιτέχνη, στον οποίο κάνει τη δουλειά της αφιέρωμα. Στον αντίποδα της κίνησης όπως είναι το χρώμα. Το χρώμα και η φόρμα, των οποίων η δύναμη και «η τόλμη» είναι μοναδικά».

Το πρωί της #ΜεγάληςΠαρασκευής τελείται η ακολουθία των Μεγάλων Ωρών και ο Εσπερινός της Αποκαθηλώσεως, οπότε και ο Χριστός αποκαθηλώνεται και τοποθετείται στον Επιτάφιο. Από τα ξημερώματα τις ίδιας μέρας ετοιμάζεται ο επιτάφιος.

Η Αποκαθήλωση – Απόστολος Χαντζαράς

Η Αποκαθήλωση έγινε με πρωτοβουλία του Ιωσήφ από την Αριμαθαία και του Νικόδημου, που ήταν σύμφωνα με τις διηγήσεις τον ευαγγελιστών Ιουδαίοι άρχοντες και κρυφοί μαθητές του Χριστού. Ο Ιωσήφ ζήτησε από τον Πιλάτο το σώμα του Ιησού για να το κηδέψει. Ο Πιλάτος του έδωσε την άδεια και στη συνέχεια μαζί με τον Ιωσήφ κατέβασαν το σώμα του Ιησού από το Σταυρό, το τύλιξαν με «σινδόνη καθαρά» και το απόθεσαν στο κενό μνημείο που διατηρούσε υπό την κατοχή του ο Ιωσήφ.

Το #ΜεγάλοΣάββατο είναι η τελευταία μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας και της Μεγάλης Σαρακοστής. Η ημέρα αυτή είναι αφιερωμένη στην Ταφή και την Κάθοδο του Χριστού στον Άδη.

Η Ανάσταση, 1917 – 1919 Παρθένης Κωνσταντίνος | Εθνική Πινακοθήκη

Είναι αποκαλυπτική της μοναδικής ικανότητας που είχε ο ζωγράφος να αποδίδει στους πίνακες του το πνευματικό και γενικά το αιθέριο. Η πνευματικότητα καθίσταται ορατή με το χρώμα, τη λεπτότητα της πινελιάς και τις εξαϋλωμένες φιγούρες. Το σώμα του Χριστού -που εικονίζεται λίγο δεξιότερα από το μέσο τυλιγμένος με το σάβανο- είναι εξαιρετικά σχηματοποιημένο, και συνδυάζει θερμά και ψυχρά χρώματα, που ανταποκρίνονται και στα χρώματα των άλλων μορφών και του χώρου (κυπαρίσσια, λόφοι).

Κλείνοντας αυτό το άρθρο, σας ευχόμαστε Καλό Πάσχα γεμάτο με χρώματα και αρώματα της φύσης και της αγάπης!